DART

Deze studie is mogelijk dankzij subsidie van SEENEZ, ZN en ZonMw

Distale radiusfracturen komen veel voor bij ouderen. Het is belangrijk om intra-articulaire fracturen te onderscheiden van extra-articulaire fracturen. Er is geen duidelijkheid over de beste behandeling voor intra-articulaire distale radiusfracturen bij ouderen.
Een belangrijk doel van de behandeling is om congruïteit van het gewrichtsoppervlak te herstellen en hiermee complicaties - zoals post-traumatische artrose - te voorkomen. Artrose van de pols leidt tot pijn, krachtsverlies en bewegingsbeperking. Beweeglijkheid van een pijnloze pols is belangrijk bij het uitvoeren van dagelijkse bezigheden en daarmee voor de kwaliteit van leven. Het is bekend dat post-traumatische artrose zich na het trauma kan ontwikkelen bij 50-76% van de gevallen, waarin 93% symptomatisch kan zijn.
In de DART II-studie worden de patiënten die eerder hebben meegedaan aan de DART-studie, langer vervolgd om de mate van artrose te onderzoeken. Het betreft dus een langere follow-up op de DART-studie. De DART II-studie is van hoge klinische relevantie en kan een belangrijk hiaat opvullen in de richtlijnen over het ontstaan van post-traumatische artrose na een intra-articulaire distale radiusfractuur bij ouderen.

Het beoordelen en vergelijken van de mate van post-traumatische en degeneratieve radiocarpale artrose bij oudere patiënten met een intra-articulaire distale radiusfractuur die gerandomiseerd zijn tussen open reductie en interne fixatie versus gipsbehandeling. Daarnaast zal radiologische mate van artrose gecorreleerd worden aan functionele en subjectieve uitkomstmaten.

Verondersteld wordt dat gipsbehandeling niet inferieur is aan ORIF voor wat betreft radiologische post-traumatische radiocarpale artrose, PROMs en functionele uitkomstmaten. Tevens wordt verondersteld dat er geen correlatie is tussen de radiologische mate van artrose, PROMs en functionele uitkomstmaten.

Een prospectief cohort onderzoek met een follow-up van 4 jaar op de DART-studie. Dit houdt in dat patiënten twee en vijf jaar na het trauma opnieuw vervolgd worden.

Patiënten ≥65 jaar met een gedisloceerde intra-articulaire distale radiusfractuur, die mee hebben gedaan aan de DART-studie.

Patiënten zijn reeds gerandomiseerd tussen gipsbehandeling of ORIF in de DART-studie ten tijde van het trauma. Voor de DART II-studie wordt niet opnieuw gerandomiseerd.

De primaire uitkomstmaat is de mate van radiocarpale artrose op de röntgenfoto en CT-scan, twee en vijf jaar na de intra-articulaire distale radiusfractuur. Secundaire uitkomstmaten zijn PROMs en functie van de pols.

In totaal zijn er 126 patiënten nodig voor het beantwoorden van de onderzoeksvraag. Er zal gebruikgemaakt worden van de Generalized Estimating Equation voor de primaire uitkomstmaat.

De studie is gestart in mei 2019. Op dit moment worden er nog steeds patiënten geïncludeerd voor de DART-studie. Na de laatste inclusie van de DART studie zal de DART II nog 5 jaar duren.

ReumaNederland