Eponiemen in de orthopedische chirurgie: De Bucky kamer
Door Matthijs Somford
De man
Gustav Peter Bucky wordt op 3 september 1880 geboren in Leipzig. Alhoewel hij zelf ingenieur wilde worden,
drongen zijn ouders er op aan dat hij geneeskunde ging studeren. Na zijn studie in Genève en Leipzig behaalde Bucky in 1906 zijn artsdiploma. In 1923 vertrok hij naar New York. In 1929 nam Bucky een baan in Duitsland aan als afdelingshoofd radiologie van het Rudolf Virchow Ziekenhuis. Vanwege politieke ontwikkelingen in nazi-Duitsland emigreerde hij in 1933 naar de Verenigde Staten, alwaar hij nauw bevriend raakte met Albert Einstein. Samen met Einstein ontwikkelde hij een zelfinstellende fotocamera.
Het origineel
In die tijd was er een probleem met de reststraling bij röntgenfoto’s. Deze verstrooide deeltjes gaven een waas over de gemaakte opname. Bucky voegde een systeem toe van 2 roosters in 1913 die de verstrooide deeltjes opvingen en daarmee was de waas er niet meer. Hij vroeg hier octrooi voor aan in Duitsland en de Verenigde Staten. Na de Eerste Wereldoorlog raakte Bucky zijn patentrechten, en daarmee de mogelijke inkomsten die zijn uitvinding voortbrachten, kwijt in Amerika omdat hij een Duitser was.
Illustratie bij de originele patentaanvraag
van het Bucky systeem
De klinische implicatie
Een nadeel van Bucky’s uitvinding was dat de lamellen dunnen strepen veroorzaakte op de röntgenfoto’s. Later verbeterde een Amerikaanse radioloog, Hollis E. Potter, zijn uitvinding door de roosters laten trillen zodat de röntgenopname geen schaduw van de lamellen meer laat zien. Hierdoor kwamen er heldere beelden tot stand. In die tijd was er wel 12 seconden blootstelling nodig om een goede röntgenfoto te maken. Mede door de verbeteringen van de röntgenbuizen door William Coolidge kwam de kwaliteit en belichtingstijd steeds dichterbij wat we heden ten dage hebben.
Foto header: Albert Einstein and Gustav Bucky (1940’s), Leo Baeck Institute, F 5347B
De man
Gustav Peter Bucky wordt op 3 september 1880 geboren in Leipzig. Alhoewel hij zelf ingenieur wilde worden,
drongen zijn ouders er op aan dat hij geneeskunde ging studeren. Na zijn studie in Genève en Leipzig behaalde Bucky in 1906 zijn artsdiploma. In 1923 vertrok hij naar New York. In 1929 nam Bucky een baan in Duitsland aan als afdelingshoofd radiologie van het Rudolf Virchow Ziekenhuis. Vanwege politieke ontwikkelingen in nazi-Duitsland emigreerde hij in 1933 naar de Verenigde Staten, alwaar hij nauw bevriend raakte met Albert Einstein. Samen met Einstein ontwikkelde hij een zelfinstellende fotocamera.
Het origineel
In die tijd was er een probleem met de reststraling bij röntgenfoto’s. Deze verstrooide deeltjes gaven een waas over de gemaakte opname. Bucky voegde een systeem toe van 2 roosters in 1913 die de verstrooide deeltjes opvingen en daarmee was de waas er niet meer. Hij vroeg hier octrooi voor aan in Duitsland en de Verenigde Staten. Na de Eerste Wereldoorlog raakte Bucky zijn patentrechten, en daarmee de mogelijke inkomsten die zijn uitvinding voortbrachten, kwijt in Amerika omdat hij een Duitser was.
Illustratie bij de originele patentaanvraag
van het Bucky systeem
De klinische implicatie
Een nadeel van Bucky’s uitvinding was dat de lamellen dunnen strepen veroorzaakte op de röntgenfoto’s. Later verbeterde een Amerikaanse radioloog, Hollis E. Potter, zijn uitvinding door de roosters laten trillen zodat de röntgenopname geen schaduw van de lamellen meer laat zien. Hierdoor kwamen er heldere beelden tot stand. In die tijd was er wel 12 seconden blootstelling nodig om een goede röntgenfoto te maken. Mede door de verbeteringen van de röntgenbuizen door William Coolidge kwam de kwaliteit en belichtingstijd steeds dichterbij wat we heden ten dage hebben.
Foto header: Albert Einstein and Gustav Bucky (1940’s), Leo Baeck Institute, F 5347B